Словоформы слова "кара-кумом"
кара-кум | → | кара-кумом – существительное, муж. р., творительный п., ед. ч. |
Единственное число | Множественное число | |
---|---|---|
Им. | кара-кум | кара-кумы |
Рд. | кара-кума | кара-кумов |
Дт. | кара-куму | кара-кумам |
Вн. | кара-кум | кара-кумы |
Тв. | кара-кумом | кара-кумами |
Пр. | кара-куме | кара-кумах |
